Donderdag 11 juli

Vandaag stond er weer een dagje politiek op het programma, maar voordat het zover was moest er eerst gewerkt worden. We moesten de grond rond olijfbomen losmaken zodat het water, dat we later die dag aan de planten moesten geven, de plant beter kon bereiken. We kregen hiervoor pikhouwelen, zo maakten we weer een sprong terug in de tijd. Na een uurtje of 2 te hebben gezweet in de al hete ochtend zon was het na een opfrisbeurt tijd om naar Bethlehem te gaan. Hier zouden we mensen ontmoeten van een speciale organisatie die in Palestina werkt om moslims en Christen in Palestina met elkaar te verbinden. Dit doen ze door godsdienst lessen te geven door gastleraren (denk aan imam, priester), maar ook door excursies te organiseren die ook speciaal voor de leraren zijn. Zo zijn ze pas geleden met een groepje Palestijnse leraren naar Nederland geweest. Ook kwam er een Palestijns gezin aan het woord die vertelde over hun eigen situatie in Palestina. Door hun verhaal werd het duidelijk wat de muur betekent voor hen en voor Bethlehem en wat de Palestijnse invalshoek is in de Israël-Palestina kwestie. Nadat we allemaal een broodje falafel achter de kiezen hadden, liepen we samen met Toine, onze Nederlandse gids voor die dag, een stuk langs de muur. Het werd duidelijk dat dit grote impact heeft op de stad. We stopten bij een winkeltje dat vlak naast de muur stond en lokaal gemaakte souvenirs verkocht. Daar werden dan ook de nodige souvenirs ingeslagen. We vervolgenden onze reis verder langs de muur die volgeplakt waren met protesten en verhalen en bovendien was er ook schitterende graffiti te zien. We kwamen aan bij een hotel waar een speciaal museum was over de muur na deze indrukwekkende indrukken vervolgenden we opnieuw de wandeltocht langs de muur naar een vluchtelingenkamp dat door de lange problemen inmiddels niet meer uit tenten bestond maar uit kleine betonnen flatjes. We kregen de kans om op een dakterras over de wijk en over de muur naar Israël te kijken dit was erg indrukkend want de verschillen waren duidelijk zichtbaar en ook de uitzichtloze situatie van de Palestijnen. Na een korte wandeling door de wijk werden we opgehaald door een taxibusje. Door de taal en cultuur verschillen snapte hij niet helemaal dat we we Toine af wilde zetten en nog langs een supermarkt wilden. Maar nadat Jan bloed zweet en tranen in zijn uitleg had gestoken was het toch gelukt en kwam de chauffeur tot rust. Al was dat voor korte duur want nadat de inkopen waren gedaan waagden we ons leven in het busje door het rijgedrag van onze chauffeur. Na deze helse tocht hadden we toch allemaal heel onze slaapplaats bereikt. Tijd voor rust was het echter niet. Voor het avondeten moesten we ons werk van vanochtend nog worden afgemaakt. De planten water geven. Hierna smaakte het avondeten extra lekker. Hierna was het weer tijd voor het avondprogramma. We kwamen eerst samen in kleine groepjes om de dag te bespreken waarna het tijd was voor nog een spelletje en een drankje. Na deze drukke dag was iedereen erg uitgeput en werd het in Palestina al voor 12 uur rustig.

Coen Verpoorte